11 ماده روی برچسب های غذایی که برای ما مضر است

آیا با دقت برچسب های مواد غذایی خود را مطالعه می کنید؟ بسیاری از غذاها، حتی آنهایی که به عنوان غذای سالم به بازار عرضه می شوند، حاوی موادی هستند که باید تا جای ممکن از مصرف آنها پرهیز کنیم. امروز ما نام 11 تا از ترکیبات خطرناک که می‌توانید روی برچسب های تغذیه محصولات مختلف سوپرمارکتی مشاهده کنید را برای شما جمع آوری کردیم.

همچنین بخوانید: چگونه جدول ارزش غذایی محصولات را بخوانیم؟

1. کاراگینان (Carrageenan)

این افزودنی یک عامل تثبیت کننده است که در بسیاری از محصولات غذایی یافت می شود. کاراگینان از جلبک دریایی استخراج می شود و با مواد قلیایی پردازش می شود. متأسفانه کاراگینان می تواند باعث مشکلات گوارشی مانند نفخ، بیماری روده تحریک پذیر (IBD) و التهاب شود. در حالی که FDA تایید کرده است، بحث های زیادی در مورد بی خطر بودن خوردن آن وجود دارد. کاراگینان ممکن در محصولات لبنی، غذاهای فرآوری شده مثل سوسیس و کالباس، نوشیدنی های آماده و غذاهای کنسروی وجود داشته باشد. البته این بدان معنا نیست که تمامی محصولات نام برده شده شامل این ماده باشند. برای تشخیص این موضوع حتما قبل از خرید برچسب محصول را بخوانید تا مطمئن شوید در ترکیبات محصول نام کاراگینان نباشد.

2. رنگ های مصنوعی

همانطور که از نام آن می توانید حدس بزنید، این مواد به صورت مصنوعی ساخته شده اند و دارای عوارض جانبی مختلفی هستند. برخی از متخصصان تغذیه پیشنهاد می کنند که آنها می توانند عوارض جانبی جدی مانند سرطان، آلرژی و حتی بیش فعالی ایجاد کنند. بیشتر محصولاتی که ممکن است در ترکیبات خود رنگ مصنوعی داشته باشند نوشابه ها و آبمیوه های صنعتی است. همچنین بسیاری از انواع شیرینی و کیک شامل این نوع رنگ است. البته به یاد داشته باشید که رنگ خوراکی که معمولا روی برچسب نوشته می‌شود شامل دو نوع مصنوعی و طبیعی بوده و برای تشخیص آن نیازمند دقت بیشتر در خواندن برچسب محصولات هست.

رنگ خوراکی رنگ مصنوعی است یا طبیعی؟

• رنگ مصنوعی: اگر محصول از رنگ مصنوعی باشد، روی برچسب محصول عبارات Yellow 5، Red 40, Blue1 را مشاهده می‌کنید. همچنین اگه عبارت هایی مثل FD&C هم مشاهده کردید، به معنای مصنوعی بودن رنگ داخل محصول بوده. اغلب در آبنبات های بازاری و نوشابه ها از این رنگ استفاده می‌شود.
• رنگ طبیعی: این نوع رنگ از منابع طبیعی مثل گیاهان و مرکبات استخراج شده و با نام هایی مثل Natural color, Cochineal و Annatto بر روی برچسب محصولات ظاهر می‌شود. همچنین نام هایی مانند Turmeric و beet juice به معنای طبیعی بودن رنگ محصول است. سعس کنید اغلب از محصولات ارگانیک استفاده کنید تا در تله‌ی رنگ مصنوعی نیافتید.

3. شربت ذرت یا همان سیروپ

شربت ذرت با فروکتوز بالا ارزان تر و شیرین تر از شکر است و آن را به یک ماده جایگزین برای شکر تبدیل می کند. با این حال، این ماده ای است که باید از آن اجتناب کنید. فقط کبد شما می تواند شربت های با فروکتوز بالا را پردازش کند، که باعث می‌شود کبد بیشتر از حالت عادی کار کند. این بار اضافه برای کبد جهت دفع سیروپ بسیار مضر است و می تواند منجر به بیماری کبد شود. مصرف بیش از حد این افزودنی شیرین همچنین می تواند منجر به مقاومت به انسولین، چاقی و دیابت نوع 2 شود. متاسفانه در بسیاری از شیرینی جات برای ارزونتر شدن محصول از سیروب استفاده می‌شود.

4. ایزومالتو الیگوساکاریدها (IMO)

IMO ها مخلوطی از کربوهیدرات های زنجیره کوتاه هستند که اغلب به آنها مالتوز گفته می شود. بدن شما نمی تواند آنها را به طور کامل در فرآیند هضم تجزیه کند. به همین دلیل، مصرف بیش از حد باعث مشکلات گوارشی می شود و همچنین می تواند قند خون شما را افزایش دهد. ایزومالتو الیگوساکاریدها معمولا در پروتئین بار های بازاری، شیرین کننده های کم کالری و رژیمی است.

5. الکل های قندی

این یک عنصر رایج است که معمولا برای کمک به کاهش قند در غذاها استفاده می شود و در عین حال طعم شیرینی دارد. با این حال، بدن ما نمی تواند آنها را به طور کامل هضم کند زیرا مصنوعی هستند. هضم الکل های قند معمولا منجر به ورم، نفخ، درد معده و حتی در موارد شدیدتر قند خون بالا می شود. بنابراین اگر می خواهید شکر بخورید، می‌توانید از جایگزین های طبیعی مانند عسل یا استویا مرغوب استفاده کنید. سعی کنید آن را در حد اعتدال مصرف کنید و میزان مصرف را کمتر از 25 گرم در روز نگه دارید.

الکل های شکر معمولی عبارتند از:

• الکل های شکر معمولی: اریتریتول – اریتریتول که از سال 1990 تولید شد، تنها 6 درصد کالری قندها را دارد اما شیرینی مشابهی دارد.
• عوارض جانبی اریتریتول معمولاً شامل مشکلات گوارشی و اسهال است. همچنین ممکن است باعث نفخ، گرفتگی عضلات و گاز شود.
• هیدرولیزات نشاسته هیدروژنه (HSH)، مخلوطی از الکل های چند هیدرولیکی مانند سوربیتول، مالتیتول. این یک محصول مصنوعی است و به طور طبیعی در میوه یا سبزیجات وجود ندارد. HSH به داشتن اثر ملین معروف است.
• ایزومالت یک کریستال سفید بی بو که طعمی شبیه شکر دارد اما کمی شیرین تر است. ممکن است برای دستگاه روده ناراحت کننده باشد زیرا به طور ناقص در روده کوچک جذب می شود و هنگامی که به روده بزرگ منتقل می شود، HSH می تواند مشکلات روده زیادی ایجاد کند.
• لاکتیتول این الکل قند یک شیرین کننده فله ای جایگزین برای غذاهای کم کالری با 30 تا 40 درصد از شیرینی ساکارز است. همچنین از نظر پزشکی به عنوان ملین استفاده می شود.
• مالتیتول در واقع شیرینی شکر را به خوبی تقلید می کند و کالری کمتری دارد. مالتیتول اغلب در آدامس، دهانشویه و خمیر دندان وجود دارد. از آنجایی که کربوهیدرات است، دارای شاخص گلیسمی است، بر گلوکز خون تأثیر می گذارد و حتی می تواند باعث افزایش وزن شود. مانند بسیاری از الکل های قندی، کاملاً قابل هضم نیست و می تواند باعث درد معده، گاز و یک ملین در برخی افراد شود.
• مانیتول، الکل قند، به طور طبیعی در قارچ های تازه، پوست درختان و بیشتر میوه ها و سبزیجات یافت می شود. همچنین به صورت تجاری و در بسیاری از شیرینی ها و آدامس ها تولید می شود. طعم خنک کننده و بافت منحصر به فردی دارد. با این حال، هنگامی که مانیتول را بیش از حد مصرف می کنید، می تواند منجر به ناراحتی دستگاه گوارش شود. بنابراین، محصولاتی که دارای این ماده غذایی برچسب تغذیه ای هستند، اغلب با یک برچسب هشدار دهنده در مورد اثرات ملین بالقوه ارائه می شوند.

6. پروتئین آب پنیر یا همان وی پروتئین

پروتئین آب پنیر به شدت فرآوری شده است و اغلب دارای سموم ناایمن در آن است. بنابراین اگر کاملاً مطمئن نیستید که این محصول چگونه ایجاد می شود یا حاوی چه چیزی است، بهتر است از آن اجتناب کنید. علاوه بر سموم ناامن، اگر حساسیت یا حساسیت به لبنیات دارید، از این ماده متداول برچسب تغذیه غذایی اجتناب کنید. آب پنیر از لبنیات گرفته می شود و دارای لاکتوز است. اگر ورزشکار هستید، زمان بزارید و برچسب محصول پروتئینی مورد نظر را با دقت بخوانید.

همچنین بخوانید: باید ها و نباید های خرید سوپرمارکتی

7. روغن های مضر

اگر نام این روغنها را روی برچسب های تغذیه مشاهده کردید، سریعا از خرید محصول صرف نظر کنید. روغن یک عنصر رایج برچسب تغذیه هست که برخی از آنها عبارتند از چربی ترانس، روغن های هیدروژنه و چربی های اشباع شده بیش از حد. بنابراین زمانی که برچسب‌های تغذیه‌ای خود را می‌خوانید، به دنبال روغن‌های باکیفیت ساخته شده از چربی‌های سالم مانند روغن زیتون بکر، روغن کنجد و یا روغن نارگیل باشید و از روغن‌های زیر اجتناب کنید.

• روغن کانولا: این روغن از محصولات GMO تهیه می شود. روغن کانولا که به روغن کلزا نیز معروف است. به شدت فرآوری شده است و ارزش غذایی ندارد.
• روغن ذرت: این روغن بسیار تصفیه شده می تواند به کبد شما آسیب برساند، در حالی که سرشار از امگا 6 است. همچنین به عنوان روغن ذرت شناخته می شود.
• روغن سویا: طبق گفته وزارت کشاورزی ایالات متحده، روغن سویا بیشترین تولید و مصرف روغن گیاهی در بسیاری از کشورهاست. گفته می‌شود روغن سویا نه تنها منجر به چاقی و دیابت می شود، بلکه می تواند در موارد شدیدتر بر شرایط عصبی مانند اوتیسم، بیماری آلزایمر، اضطراب و افسردگی نیز تأثیر بگذارد.
• روغن نباتی: روغن نباتی ترکیبی از روغن ها است. اسید لینولئیک اسید چرب اولیه موجود در روغن نباتی است که نوعی چربی امگا 6 است. مخلوط روغن ها و حجم بالای امگا 6 چیزی است که روغن گیاهی را به یک ماده غذایی برچسب غذایی تبدیل می کند که باید از آن اجتناب کرد.
• روغن پالم: این روغن سرشار از چربی اشباع شده است که می تواند باعث مشکلات قلبی شود. روغن پالم همچنین عامل مهمی در جنگل زدایی و کشاورزی است. تولید روغن نخل عامل حدود 8 درصد از جنگل زدایی جهان بین سال های 1990 تا 2008 است.

8. حتی طعم دهنده‌های طبیعی!

بسیاری از کالاهای بسته بندی شده، از جمله سس ها و نوشیدنی ها، حاوی طعم های طبیعی برای بهبود طعم و بهبود طعم غذا هستند. این طعم ها حتی می توانند اعتیادآور باشند. پس چرا آنها را طبیعی می نامند؟ آنها از یک منبع طبیعی (گیاه یا حیوان) استخراج شده و سپس با مواد مختلف از جمله مواد شیمیایی و حلال ها مخلوط می شوند. برندها ملزم نیستند آنچه را که طعم طبیعی دارد روی برچسب های تغذیه ای خود بگذارند، بنابراین بهتر است در خوردن این محصول زیاده روی نکنید.

9. اینولین (Inulin)

اینولین از ریشه کاسنی استخراج می شود تا به افزایش تعداد فیبر در محصولات کمک کند. اگر بیش از حد اینولین مصرف کنید، می‌تواند برعکس، بهبود هضم غذا، ایجاد ناراحتی و گاز معکوس کند. به نظر می رسد برخی افراد نسبت به سایر انواع فیبر مخصوصا به اینولین حساس تر هستند. فیبر ضروری است، بنابراین به جای اینولین، به دنبال غذاهایی باشید که حاوی فیبرهای آسان هضم هستند که از غذاهای کامل تهیه شده اند مانند مرکبات و دانه های چیا و کینوا.

10. صمغ گوار

صمغ گوار یک کربوهیدرات با زنجیره بلند است که معمولا در بستنی، سس ها و سوپ ها ممکن است یافت شود. صمغ گوار غذاها را غلیظ می کند و به عنوان یک غلیظ کننده استفاده می‌شود. برخی مطالعات نشان داده اند که صمغ گوار می تواند به شما کمک کند احساس سیری کنید و کمتر غذا بخورید. اما برخی از مطالعات نشان می دهد که صمغ گوار اثرات نامطلوبی بر بدن شما دارد. مقدار زیاد آن می تواند متورم شده و مری شما را مسدود کند.

11. صمغ زانتان

صمغ زانتان یک افزودنی محبوب است که به عنوان تثبیت کننده یا غلیظ کننده عمل می کند. فقط در غذا یافت نمی شود. شما همچنین می توانید این ماده را در حشره کش ها، پاک کننده های کاسه توالت و چسب های کاغذ دیواری پیدا کنید. این ماده از شکر تخمیر شده ساخته شده است. در روند تولید آن ماده ای چسب مانند ایجاد می کند که خشک شده و به پودر تبدیل می شود. با توجه به اینکه این محصول در آزمایشگاه ساخته شده است، ممکن است آنچنان که باید و شاید بدن نتواند آن را تجزیه کند. می تواند باعث مشکلات گوارشی شود و باکتری های روده شما را تغییر دهد.

منبع: www.realfoodbar.com